Głos znad Sanu

Genezę założenia straży pożarnej należy wiązać z osobą Stanisława Tokarzewskiego. To właśnie z jego inicjatywy w dniu 2 listopada 1877 r. została założona Ochotnicza Straż Ogniowa w Kańczudze. Podczas spotkania wybrano władze i przyjęto statut określający formy działalności. Funkcję Burmistrza i uczestnika spotkania organizacyjnego pełnił wówczas Marceli Świstek. Na temat działalności straży w tamtym okresie niewiele wiadomo, lecz o pewnych działaniach można się dowiedzieć z notatek ks. Jana Kudły pt. „Historia Miasteczka Kańczugi pisana 1889” i protokołów posiedzeń Rady Miejskiej. Wyczytamy tam: W roku 1877 „ Uchwalono (ale nie wykonano) sadzawkę przed ratuszem sztachetami ogrodzić” (ks. Kudła str. 171). Funkcję burmistrza pełnił Marceli Świstek.

Ks. Józef Panaś to postać niezwyczajna. Jego życie, działalność to niedościgniony wzór; księdza, patrioty, żołnierza i członka rodziny. To postać, która wywołuje uczucie dumy i podziwu. Zmusza do refleksji nad życiem, pochylenia się nad zawiłymi losami Polaków. Warto przytoczyć w tym miejscu jakże celne o nim słowa dr Grzegorza Szopy z Przemyśla: „ (…) Był księdzem i żołnierzem, który doskonale spełniał się w sutannie i w mundurze. Przeszedł cały szlak bojowy z II Brygadą Legionów. Był chory na Polskę. Dla niego Polska  była wartością  nadrzędną, dogmatem. Dla Panasia nie można się było targować o Ojczyznę, nie uważał, że metodą małych kroków można coś zrobić. Nie, Polska była jedna, cała, niepodzielna. I miała być. Uważał, że o Polskę trzeba walczyć i bić się wszelkimi możliwymi sposobami i we wszelkich możliwych sytuacjach (…).” Lata dzieciństwa i młodości Urodził się 23 listopada 1887 r. w Odrzykoniu k. Krosna w biednej rodzinie chłopskiej. Ojciec